MRS. DALLOWAY

PUAN: 8,6/10

KİTABIN KONUSU
      -Kitap kapağından alıntıdır.-
Birinci Dünya Savaşı'nın sonunda Londra. Sıcak bir yaz günü Clarissa Dalloway o akşam vereceği büyük partiye hazırlanmaktadır. Aynı gün Hindistan'dan beklenmedik bir ziyaretçi gelir: İlk aşkı Peter Walsh. Onun bu apansız gelişi uzak bir geçmişin anılarını, eski arkadaşlıkları ve Clarissa'nın gençliğinde yaptığı tercihleri canlandırır zihninde. Bütün yaşamı, ilişkileri ve sıradan, tekdüze evliliğine götüren olaylar bir bir geçer gözlerinin önünden.

Clarissa çevresinde sürüp giden hayata ve o hayatın içindeki sayısız insana odaklanırken, yazar da çeşitli karakterler arasında gidip gelir ve onların yaşadıklarını Mrs. Dalloway'in akıp giden gününün içine yerleştirir. Virginia Woolf, 'Clarissa Dalloway'in hayatında bir gün' ü, en yetkin temsilcisi olduğu bilinçakışı tekniğiyle anlattığı bu romanında, erkekle kadın ve iki kadın arasındaki ilişkilere de bir pencere açıyor; karakterlerin her birinin iç dünyasına okuru da dahil ediyor; geçmişe ait benzersiz ama acı veren imgeleri bugünün imgelerine katıyor, toplumun dayattıklarının altında boğulan arzuları incelikle işliyor. Hayatı ve dış dünyayı her bir karakterinin gözünden ve zihninden muhteşem bir çözümlemeyle sunarken, zamanının ruhunu da başarıyla yansıtıyor.

NEREDEN ESTİ?
"Virginia Woolf" ismini birkaç arkadaşımdan duymuştum. Kütüphaneye yazarın kitaplarının yeni geldiğini fark edince, içlerinden birini okumak istedim. Kitapların içinden bir tek "Mrs. Dalloway" bana tanıdık geldi ve ben de alıp okumaya başladım.

5 YORUM
1-Bu kitabı okurken, küçüklüğümde izlediğim bir korku filmi geldi aklıma: Şeytan gibi bir yaratık vardı izlediğim filmde ve insanların vücudunu ele geçirip, bu vücutlarda dolanarak düşmanlardan kaçıyordu. Bu kitapta da karakterden karaktere geçip, onların düşünceleriyle olayları takip ediyorsunuz. Biraz da Love Actually (bu filmi hiç izlemedim ama bir şekilde, kurgusunu ve hikayenin işleniş şeklini biliyorum) filmine benziyor aslında kitap: Yaşananlar sırasıyla birbiriyle bağlantılı (ya da bazen bağlantısız) karakterlerin gözünden anlatılıyor ve bazen takip etmek zor olsa da, yaşananları farklı kişilerin tepkileriyle de takip etmek oldukça etkileyici kılıyor kitabı. Yazarın "bilinç akışı" tekniğini kullanmasının da bunda oldukça etkisi olduğunu söyleyebilirim.
NOT:Bilinç akışı karakterin düşünme eylemini olduğu gibi aktarmaya çalışan bir edebi tekniktir. Yapıtlarda iç diyalog şeklinde göze çarpar.


2-Yazar sık sık benzetmelere başvurmuş. Yaşanan bir olayı, çok farklı başka bir olayla örnek vererek, bu olayların benzerliğiyle durumu pekiştirmek istemiş yazar. Ya da bana öyle geldi. Çünkü verilen bu örnekler, asıl olaydan daha fazla kafamı karıştırdı sürekli. Evet, kitap birazcık(!) ağır geldi bana, belki de ondandır.

3-Normalde bir kitapta "Şu karakter haklı, şu karakter haksız" gibi yargılarda bulunurum ister istemez; ama bu kitapta belli bir olay, o olayı yaşayan herkesin gözünden, kendi düşünceleriyle anlatılınca, bir şekilde hepsi haklı gibi geliyor insana. Bir süre sonra, kimin haklı olup olmadığını boşverip, sadece olayların akışına bırakırken buldum kendimi bu yüzden.

4-Bu kitap, geniş zamanda okunması gereken, sık sık çok uzun cümleler ve yoğun bir anlatıma sahip bir kitap. Bazı cümleleri 2-3 defa okumam gerekti çoğu defa. Bazen buna rağmen anlayamadığım cümleler de oldu tabii. 20 sayfadan sonra kitaba konsantre olmakta da zorlandım. İşte tüm bunlar nedeniyle, "Sindirilerek, yavaş yavaş okunması gereken kitaplar" listesine giren kitaplardan birisi bu kitap da.

5-Kitap benim gibi, çoğu kişiye ağır gelebilir; ama özellikle anlatım biçimi ve yazarın üslubu açısından, en az bir defa da olsa, mutlaka okunması gereken bir kitap.
  Kitaptaki en can alıcı söz ise benim için şu söz oldu:
 "Yürekle kıyaslayınca, beynin ne önemi var ki?"