Geçenlerde televizyonda Harry Potter ve Ateş Kadehi'nin filmine rastlayıp izlediğimde çok büyük bir hata(spoiler vermemek için bu hatadan bahsetmeyeceğim) bulduğumu farkettim. İnternette ne kadar arştırma yapsam da, bu hatayla ilgili bir bilgi bulamadım.
Daha sonra J. K. Rowling'in böyle bir hata yapamayacak kadar zeki olduğuna karar verdim ve filmi boşverip, cevabı kitapta aramak istedim. Çok yoğun olduğum için Ateş Kadehi kitabını tekrar okumayı erteledim bir süre.
Geçen gece uyku tutmayınca "oda"ya girip kitabı elime aldım düşünmeden. Sonra kitabı son bölümlerden itibaren okumaya başladım. Önce ayakta göz gezdiriyordum ama sonra kitap çok sarınca olduğum yerde, yere oturup okumaya devam ettim.
50 sayfa falan okumuştum ki, tüm olaylar ve kitabın sonu iyice şekillendi gözlerimin önünde. Hata falan yoktu, sadece filmle ilgili "kötü (ya da eksik de diyebiliriz) kitap adaptasyonu" şeklinde bir sorun vardı. Gerçekten içim rahatlamıştı:)
Kitabı kapattığım anda fark ettim ki, genelde Harry Potter kitaplarını 1'den fazla defa okusam da, bu kitabı en son 10 yıl önce yine bu odada, bu yerde okumuştum. Kitabı, babamın kitapçı arkadaşından ödünç aldığım 10 yıl önceki o günü hatırladım. Hemen kitapla koşarak bir minübüse binmiştim ve yol boyunca kapağı üzerinde elimi gezdirip, kapak resmini heyecanla, tüm ayrıntılarıyla incelemeye başlamştım. Eve girer girmez hemen içeridekilere 1-2 saniyeliğine görünüp, odaya çekilmiştim. Hemen kitabı açıp okumaya başlamıştım.
Bu oda apartman boşluğuna baktığından, lambayı yaksam bile, pencerelerden sadece zifiri, korkunç bir karanlık görülebiliyor. Ateş Kadehi kitabını okuyanlar bilirler ki, kitap Voldemort'un çürük bedeni ve Kılkuyruk'un; eski, korkunç Riddle evinde yaptıkları ürkütücü sohbetle başlıyor. Nagini'nin ziyaretini saymıyorum bile. 10 yıl önce; apartman boşluğunun karanlığı eşliğinde kitabın bu ürkütücü başlangıcını okumaya başladığımda biraz korktuğumu da hatırlıyorum:)
Bilmeyenler ya da hatırlamayanlar için, o ilk sahne:
Gerçekten çok nostaljik bir gece oldu benim için:)
Son olarak... Harry Potter ile ilgili söylenecek çok şey var tabii ama bu yazımın sonunda şunu söylemeden geçemeyeceğim: Çocukluk anılarımın bir kısmının (önemli bir kısmının), küçük yaşta okumaya başladığım Harry Potter kitapları üzerine kurulu olduğu için gerçekten çok şanslı hissediyorum kendimi:)
NOT: Konu Harry Potter olunca düz bir yazı yazmayıp, resimler ve gifler de paylaşmak istedim. Gece 2 saat boyunca favori sahnelerimden oluşan gifleri seçmekle uğraştım:) Oldukça eğlenceliydi aslında. Giflerin bir kısmını yazı içinde paylaşamadım, işte onları da yazının sonuna ekliyorum:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder