KİTABIN KONUSU
-Kitap kapağından alıntıdır.-
Bir düşünün. İntihar etmek üzeresiniz. Bir adam hayatınızı kurtarıyor, ama karşılığında sizinle bir anlaşma yapıyor. Bundan sonra o ne söylerse sorgusuz sualsiz yapacaksınız. Kendi iyiliğiniz için... Çaresiz, kabul ediyorsunuz ve hayatınızın iplerini tıpkı bir kukla gibi başkasının ellerine bırakıyorsunuz. Ve hayatınız eskisinden çok daha güzel oluyor. Yine de şüpheleriniz var: Bu adam aslında kim? Çevresindeki gizemli kişilerin sırrı ne? Sizden aslında ne istiyor?
Tanrı Daima Tebdil-i Kıyafet Gezer, kendi kendimize koyduğumuz engelleri, korkularımızı ve önyargılarımızı nasıl aşacağımızın, kaderimiz sandığımız mutsuz bir yaşamı, bizi mutluluğa götüren bir yolculuğa nasıl dönüştüreceğimizin hikâyesi.
NEREDEN ESTİ?
Bu kitabı ilk olarak çok satanlar listelerinde gördüm. Bu listeler bir kitabı okumam için hiçbir zaman kriter olmadı tabii, ama yukarıda da alıntılayıp yazdığım kapak-özeti beni çok etkiledi. Ben de böyle bir şekilde yaşamanın nasıl bir deneyim olabileceğini ara sıra merak etmişimdir çünkü. Kütüphanede de bu kitabın yeni geldiğini görünce, bi' alıp okuyayım dedim:)
5 YORUM
1-Kitap "kişisel gelişim" temeline dayalı bir kurgu romanı. Bazı yerlerde tamamen bir kişisel gelişimi kitabıymışçasına sırıtsa da, genel olarak kurguyla iyi bir şekilde harmanlanmış. Hem kişisel gelişim adına orijinal bilgiler edinirken hem de kendinizi -ortalamanın biraz üzerinde de olsa- hareketli bir kurgunun içinde bulabiliyorsunuz.
2-Baş karakterin çalıştığı firmanın ve dolayısıyla kitabın konusunun bir kısmının borsayla ilgili olması bazen kitabı okurken sıkıcı ve anlaşılmaz gelebiliyor maalesef. Borsa işinden hiç anlamamam ve sevmememden olsa gerek, bu bölümlerde çok sıkıldım. Hele genel hatlarıyla borsanın nasıl işlediğini bilmiyorsanız benden bile fazla sıkılabilirsiniz. Kitabın sonunu okuduktan sonra, yazarın neden borsa konusunu alttan alttan bu kadar işlediğini anlayabiliyorsunuz; ama bu sıkıldığınız gerçeğini değiştirmiyor tabii:)
3-Kitaptaki "bilge" karakteri psikolog olarak seçen yazar oldukça uyanıklık yapmış bence. Çünkü tüm o kişisel gelişim bilgilerini kurguya uyarak basite indirgemekle hiç uğraşmamış. Tabii buna rağmen, daha önce de dediğim gibi, bu kişisel gelişim açıklamaları bazen fazlasıyla bilimsel ve kitapsal(?) olmuş. Sanki karakter konuşmuyor da, bir kişisel gelişim kitabını doğrudan okuyor. Bu da yer yer kurguyu sekteye uğratıp, olayların gerçekçiliğini yitirmesine neden oluyor.
4-Kitapta kişisel gelişim adına birçok farklı, faydalı ve hatta eğlenceli bilgilere ulaşabiliyorsunuz. Bunları şimdi sayıp sürprizleri bozmayacağım; ama kitapta benim çok hoşuma giden bir tabirden kısaca bahsedeceğim: Entellektüel mastürbasyon. Yazar bu konuda şöyle diyor:
"Hayat bir teori değildir. Alanda yaşanan deneyimin erdemine inanırım ben ancak. Bir insanı değiştirmek için tek doğru olan budur. Geri kalan her şey laf kalabalığı ya da entelektüel bir mastürbasyondur."
Yazarın bu dediklerine tamamen katıldığımı söyleyemem tabii. Öğrenilen her bilgi uygulamadaki değerine göre pragmatik olarak yargılanmamalı, bu bilgilerin varoluşsal farkındalık gibi soyutsal katkıları da düşünülmelidir bence. Sadece yazarın tek taraflı düşündüğüne inandığım için bunu söylüyorum. Çünkü yazarın yukarıdaki satırlarını okurken, bu görüşümü gidip ona yüz yüze söyleyebilmek istedim :) Tabii gerçekten üzerine kafa yorulacak bir konu yine de. Yazarın bu konudan bahsetmesi bile hoşuma gitti aslında. "Entellektüel mastürbasyon" tabiri de "cuk" diye oturmuş bu konuya.
5-Kitabın sonunda gerçekten çok şaşırdım. Yaklaşık 10 sayfa süren, sıkmayan ve vurucu bir sonu var kitabın. Belki kitabı yaklaşık 1 günde hızlıca bitirdiğimden kitabın sonunu tahmin etmeye fırsatım olmadı, belki de yazar kitabın sonu sürprizini iyi saklamış. Bilemiyorum... Ama kitabın sonunda fazlasıyla aşırı bir tepkiyle şaşırdım, ardından da istemsizce gülmeye başladım nedense ve bundan da şikayetçi olamam doğrusu:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder